Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Stronger than ever!!

When only good memories left  ...  When you remember and just smile ...

Bravo! You did it!

You escaped from the prison of your heart, you escaped from the monsters of the past and swam away from the swamp of your memories....

Strange as it seems you overcome all the difficulties, you believed in yourself and now you're here and listen to songs that once were filled you with tears while now only give you a big smile...

Now you're stronger than ever ...

They say that everything happens for a reason and maybe they are right, because now you can live the fairy tale, the fairy tale you always dreamed of and always wanted ....

Eventually the past is not so bad .... if you think about it ....
In the end only the good memories are those that are left ...

The time is a great doctor.

 New start, new elements, new challenges ....
 
                                                         Will you Risk it??
 
 
~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~:~
 
 
 
Όταν πια έχουν μείνει μόνο οι καλές αναμνήσεις... όταν θυμάσαι και απλά χαμογελάς...
Μπράβο! Τα κατάφερες!
Δραπέτευσες από τη φυλακή της καρδιάς σου, ξέφυγες από τα τέρατα του παρελθόντος και κολύμπησες μακριά από το βούρκο τον αναμνήσεων σου....

Όσο παράξενο και αν σου φαίνεται ξεπέρασες όλες τις δυσκολίες, πίστεψες στον εαυτό σου και τώρα βρίσκεσαι εδώ και ακούς τραγούδια που άλλοτε σε γέμιζαν με δάκρυα ενώ τωρά τα ακούς και ένα χαμόγελο ξεπροβάλει στα χείλη σου....

Τώρα είσαι πιο δυνατός από ποτέ...

Λένε πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και ίσως έχουν δίκαιο, γιατί τώρα μπορείς να ζήσεις το παραμύθι, το παραμύθι που πάντα ονειρευόσουν και πάντα ζήλευες....

Τελικά το παρελθόν δεν είναι και τόσο άσχημο.... αν το σκεφτείς....
 
 

Στο τέλος μόνο οι καλές αναμνήσεις είναι αυτές που μένουν...

Ο χρόνος μεγάλος ιατρός.

                Νέα αρχή, νέα δεδομένα, νέες προκλήσεις...
                                                                    
                                                                                                 Ρισκάρεις;
 
 
 

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

"Έρως ανίκατε μάχαν"

Τι είναι ο έρωτας;  Aλήθεια...  
Είναι ένα μπέρδεμα, ένα συναίσθημα, μαγεία, βάσανο, όνειρο; 
Ο,τι κι αν πιστεύεις δίκαιο έχεις...
Αν και έρωτας για εμένα είναι να.... αυτό ακριβώς είναι! να μην μπορείς με λέξεις να εκφράσεις αυτό που νιώθεις μέσα σου αυτό που σε οδηγεί στο να κάνεις τρέλες δίχως να σκέφτεσαι τις συνέπειες, σαν να μην υπάρχει αύριο...είναι ένας κόσμος όπου τα "πρέπει" και οι κανόνες δεν υπάρχουν αλλά η καρδιά κινεί τα νήματα του παιχνιδιού που λέγεται ζωή.

Έρωτας είναι να κλείνεις τα μάτια σου και να βλέπεις εκείνον, να μετράς αντίστροφα το χρόνο μέχρι να έρθει η στιγμή να τον συναντήσεις και όταν τον συναντάς η καρδιά σου να χτυπά τόσο δυνατά λες και θέλει να βγει από το στέρνο σου και να πάει να κουρνιάσει δίπλα στη δική του.

Τρέλες, αυτό είναι ο έρωτας για εμένα, τρέλες που ίσως θα τις μετανιώσεις αλλά ποιος νοιάζεται όταν εσύ εκείνη την ώρα πετάς στα σύννεφα; τρέλες...
Έρωτας είναι...αυτό που έρχεται δίχως να το σχεδιάσεις και σε χτυπάει στο κεφάλι και το μόνο που καταφέρνει είναι να σε γεμίσει με όμορφα συναισθήματα.

Έρωτας είναι να περπατάς μ' ένα χαμόγελο σχηματισμένο στα χείλη σου και να μην ξέρεις το γιατί!
Έρωτας είναι να κοιτάς στα μάτια του άλλου και να χάνεσαι...
Αν δεν έχεις ερωτευτεί δεν ξέρεις τι θα πει ευτυχία, δεν ξέρεις πως είναι όταν ένας άνθρωπος μπορεί να σε κάνει να ξυπνάς και να κοιμάσαι χαμογελώντας, δεν ξέρεις πως είναι όταν όλα γύρο σου σου φαίνονται τόσο μα τόσο όμορφα! 

Αν δεν έχεις ερωτευτεί δεν έχεις πονέσει κι αληθινά, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία....

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Les beaux souvenirs ne meurent jamais!!


Όσο και αν περνάει ο καιρός εμείς δεν ξεχνάμε…. Όσο και αν περνάνε οι ώρες, οι μέρες τα χρόνια και οι εποχές αλλάζουν οι αναμνήσεις δεν διαγράφονται… οι στιγμές που ζήσαμε μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας και η καρδιά μας δεν θα ξαναγεμίσει ποτέ τη θέση που είχε κρατημένη σε αυτή για εκείνο το άτομο…

Το άτομο αυτό θα βρίσκεται πάντα εκεί και η αγάπη για αυτό είναι αδιάκοπη...παντοτινή….

Εικόνες… λόγια… τραγούδια… στιγμές… στο θυμίζουν και το ερώτημα συνεχίζεται… Γιατί;
Μα η απάντηση καμία, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν θα μάθεις, ποτέ κανένας δεν θα σου απαντήσει… Άλλωστε ποιος ξέρει; Ποιός έχει τη δύναμη να γνωρίζει; …να γνωρίζει τη μοίρα;;;!!!
Έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν φέρνει πίσω το παρελθόν… ότι έγινε έγινε, ότι ζήσαμε δεν ξανά επιστρέφει, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κλείσεις τα μάτια σου και να σκεφτείς, να σκεφτείς το παρελθόν σου και να ξαναζήσεις στα όνειρά σου αυτές τις υπέροχες στιγμές που είχες ζήσει… Γιατί στα όνειρα όλα είναι δυνατά, γιατί εκεί δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχουν περιορισμοί, οι νόμοι της φυσικής αλλά και οι νόμοι της  ζωής δεν ισχύουν, εκεί μπορείς να κάνεις ότι η καρδιά σου επιθυμεί ότι θέλει πιο πολύ και ότι την κάνει ευτυχισμένη…

Ποτέ δεν θα ξεχάσεις… πώς μπορείς άλλωστε; Η ευτυχία όσα χρόνια και αν περάσουν δεν ξεχνιέται… επανέρχεται και σε γεμίζει χαρά όταν τη χρειάζεσαι… σου δίνει κουράγιο στις δύσκολες στιγμές και σε γεμίζει με θάρρος για να ζήσεις και αντιμετωπίσεις  το μέλλον σου.

Τα δάκρυα μπορεί να έρχονται κάποιες φορές αλλά  δεν είναι για κακό, είναι ένας τρόπος για να διώξεις τη πίεση, για να διώξεις τα άσχημα συναισθήματα…
Εκεί κάτω από το πέπλο της νύχτας όταν τα αστέρια λαμπιρίζουν στον σκοτεινό ουρανό και η ατμόσφαιρα γίνεται μυστηριώδης και τα συναισθήματα δεν έχουν πια φραγμούς… δεν βρίσκουν αντιστάσεις και απλά ξεχύνονται με κάθε τρόπο… μην τα κρατάς.. μην καταπιέζεσαι….

Γιατί;

Γιατί μετά όλα είναι πιο όμορφα, μετά ο κόσμος φαντάζει χαρούμενος γεμάτος νέες ευκαιρίες, γεμάτος προοπτικές.
Ονειρέψου! Oνειρέψου και ξανάζησε τις αναμνήσεις σου, καθώς είναι ο πιο όμορφος τρόπος να περνάς την ώρα κατά την οποία δεν μπορείς να αποκτήσεις νέες. 

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ζούμε μόνο μια φορά...



Όταν κάτι λείπει… Όταν δεν νιώθεις ολοκληρωμένος Όταν χαμογελάς αλλά δεν είσαι ευτυχισμένος  Όταν έχεις αυτό που ονειρευόσουν αλλά όχι αυτό που επιθυμούσες... Όταν θέλεις το μακρινό... Όταν οι στόχοι σου πέφτουν στο κενό…. Όταν όλα είναι ξεχωριστά αλλά φαντάζουν ανούσια… Όταν η ζωή, σου παίζει δύσκολα παιχνίδια… Όταν ζεις το όνειρο αλλά πια δεν φαντάζει τόσο μοναδικό… Όταν πρέπει να πάρεις αποφάσεις που δεν θέλεις… Όταν περιτριγυρίζεσαι από κόσμο και νιώθεις μόνος…. Όταν θέλεις κάτι αλλά δεν ξέρεις τι… Όταν αδιαφορείς για πράγματα που κάποτε νοιαζόσουν…  Όταν όλα αλλάζουν και εσύ μένεις στάσιμος… Όταν κοιτάς γύρο σου και το μόνο που βλέπεις είναι σκοτάδι… Όταν θέλεις να ερωτευτείς αλλά φοβάσαι…. Όταν περιμένεις αλλά δεν ξέρεις τι… Όταν παντού βλέπεις προσδοκίες… Όταν πιστεύεις πως κάθε ευκαιρία είναι μοναδική… Όταν θέλεις κάθε στιγμή να είναι ξεχωριστή…. Όταν όλα σου φαίνονται άδικα… Όταν ο κόσμος είναι τόσο απωθητικός… Όταν θέλεις να εμπιστευτείς αλλά η ζωή σου έχει αποδείξει το αντίθετο… Όταν παρ’όλα αυτά εμπιστεύεσαι και ανακαλύπτεις πως πάλι είχες άδικο… Όταν πια δεν κάνεις όνειρα… Όταν αναζητάς το πάθος… Όταν ένα χαμόγελο μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση… Όταν μια κουβέντα είναι αρκετή… Όταν αυτό που θέλεις να ακούσεις φαντάζει ουτοπικό... Όταν οι σκέψεις σου δεν οδηγούν πουθενά… Όταν τα θέλω σου αλλάζουν κάθε λεπτό… Όταν θυμάσαι αυτό που θέλεις να ξεχάσεις… Όταν φοβάσαι να ζήσεις… Όταν… Όταν…

Σκέψου πως δεν υπάρχει αύριο…
Τι θα έκανες;

Τι θα έκανες αν το μυαλό σου είχε παγιδευτεί δε αυτή τη δίνη των <<Όταν…>>  Θα σκεπτόσουν;  Όχι! Θα ζούσες!! Θα ζούσες γιατί όλα αυτά θα φάνταζαν ανούσια μπροστά στις λίγες στιγμές ευτυχίας  που θα μπορούσες να ζήσεις ακόμη… Θα έκανες τα πάντα για να χαρίσεις στον εαυτό σου ένα χαμόγελο.. ένα αληθινό χαμόγελο… μια στιγμή απόλυτης ευτυχίας…
Και αν αυτή η σκέψη σε συντρόφευε κάθε πρωί που ξυπνούσες κάθε μέρα σου θα ήταν ξεχωριστή κάθε <<Όταν..>> θα είχε απάντηση…  δεν θα υπήρχαν δισταγμοί ούτε αναπάντητα ερωτήματα… γιατί πια θα ήξερες την απάντηση… και αυτή θα ήταν η ζωή.. η απάντηση στα πάντα… ο μόνος στόχος… ο απόλυτος στόχος…

Υπάρχει το τώρα και αυτό μετρά πιο πολύ καθώς δίχως αυτό δεν θα υπάρχει αύριο…
Κάνε ότι μπορείς για να το εκμεταλλευτείς… και μην μετανιώσεις ποτέ για κάποια σου απόφαση σκεπτόμενος τις πιθανές μελλοντικές επιπτώσεις…

Ζούμε μόνο μια φορά… μας δίνεται μόνο μια ευκαιρία και δεν πρέπει να  την  χάσουμε.

Ζήσε το τώρα πριν γίνει παρελθόν… 

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Νύχτα.....

Νύχτα . Μια μέρα δίχως φως. Αυτό είναι. Οι άνθρωποι χάνονται σε αυτή γιατί δεν έχουν πια το φως, τον οδηγό τους.
Νύχτα, στη θάλασσα, το φεγγάρι καθρεφτίζεται, τόσο γοητευτικό, τόσο μοναδικό, τα αστέρια χιλιάδες, λαμπιρίζουν, τα είδωλα τους ανακλώνται στη σκοτεινή θάλασσα που αν και άγρια και μυστήρια σου δίνει μια οικία αίσθηση. Σου κρύβει πολλά, ενώ σου μαρτυρά πολλά άλλα, κάνει τη ψυχή σου να ανοίγει.
Νύχτα, που το μυστήριο βασιλεύει η ψυχή είναι το μόνο φως που φέγγει. Τότε που σε γεμίζει με αισθήματα που στο φως της ημέρες κρύβονται.
Νύχτα, θάλασσα, συναισθήματα, όνειρα, αναμνήσεις, θύελλα.
Οι άνθρωποι αδύναμοι στη δύναμη της φύσης, αδύναμοι να αντιδράσουν σε αυτό το μεγαλείο. Τόσο μικροί μπροστά στη φύση, τόσο αδύναμοι σωματικά μα τόσο δυνατοί ψυχικά. Ίδιοι φως στη νύχτα. Χαμένοι, έχοντας μόνο τις αισθήσεις τους για οδηγό, αλάνθαστες, οξυμένες, αισθήσεις που δέχονται τόσα ερεθίσματα. Ήχους, κύματα, αρώματα…. Θάλασσα απλωμένη σαν οφθαλμαπάτη τόσο όμορη, τόσο ξεχωριστή. Χαμένοι.
Νύχτα.
Αφέσου στη θύελλα των συναισθημάτων, στη θύελλα των αισθήσεων.
Χάσου στην άβυσσο, βυθίσου όλο και πιο βαθιά, ανακάλυψε τη ψυχή σου, απελευθερώσου, νιώσε το φως σου σε αυτή τη νύχτα.
Μόνος στη νύχτα, βλέποντας τη θάλασσα, χαμένος εσύ και η ψυχή σου.
Νιώσε, κλείσε τα μάτια και νιώσε… άκου ότι έχει να σου πει.
Απέραντη, αιώνια, μυστηριώδης σκοτεινή.. ανοίγει τη ψυχή που θέλει να φτάσει τη λάμψη των αστεριών, τη λάμψη του φεγγαριού που μες στη νύχτα είναι η μόνη ζωοδόχος πηγή… είσαι χαμένος.
Νιώσε, μην χάνεις την ευκαιρία, φτάσε τα αστέρια, άγγιξε τη ψυχή σου και η ευκαιρία θα είναι εκεί, η γαλήνη εκεί, η αγάπη…τα πάντα…εκεί…
Νύχτα, μόνο φως αυτό της ψυχής, χαμένοι με τη θάλασσα και τον ουρανό συμμάχους στην εξερεύνηση της ψυχής σου..

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Ποτέ Ξανά

Μόνο μια φορά, μια ευκαιρία, εσύ, εγώ..μια στιγμή. Ποτέ ξανά. 
Μια ευκαιρία. 
Λίγη ώρα, πολλά λόγια. Λίγος χρόνος, πολλά συναισθήματα.
Ποτέ ξανά...
Απορώ... ποτέ ξανά;
Η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Σε έχει κοντά σε καταστάσεις και σε άτομα που δεν θέλεις αλλά σε απομακρύνει τόσο βίαια από αυτά που όντως επιθυμείς.
Οι δρόμοι χωρίζουν, ήταν απλά μια τυχαία συναντήσεις στο μονοπάτι της ζωής...τελείωσε... οι δρόμοι συνεχίζονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. 
Αυτό είναι το όμορφο στη ζωή, βαδίζεις και δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις, δεν ξέρεις με ποιόν, με τι θα διασταυρωθείς στο δρόμο σου. Πάντα σε περιμένει μια έκπληξη, πάντα κάτι καινούριο να σε γεμίζει εμπειρίες, να σου δώσει εφόδια για να συνεχίσεις....
Σου λείπει... και αυτό είναι καλό! καλό γιατί αυτά που σου λείπουν είναι πάντα πράγματα που σε άγγιξαν, πράγματα που ομόρφυνα τη ζωή σου και σου προσέφεραν αξέχαστες αναμνήσεις...


Μια φορά...
Μια στιγμή....
                                                    Ποτέ ξανά.....

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Πίστεψε στη μαγεία!!!!

Ένας χορός, ένας ατελείωτος χορός, σε μια μουσική μελωδική.....
Εσύ, εγώ μαζί χέρι-χέρι να κινούμαστε στους ήχους, να ακολουθούμε το ρυθμό...
Όπως οι πεταλούδες παρασυρμένες από τον άνεμο, αφημένες στη βούλησή του έτσι κι εμείς ανάλαφροι κινούμαστε...μαζί.
Βήματα...σταθερά, ανάλαφρα...όπως η ζωή. 
Ρυθμικά. Άλλοτε γρήγορα και άλλοτε αργά, όπως οι στιγμές που ζούμε που άλλοτε φαντάζουν αιώνες και άλλοτε μια στιγμή.
Με κοιτάς, χαμογελάς, ξέρεις το ρυθμό...ξέρω το ρυθμό... εναρμονισμένοι σαν καλοκουρδισμένο ρολόι μαζί χορεύουμε το τραγούδι, που ηχεί στα αυτιά μας τόσο γνώριμο και ταυτόχρονα τόσο ξεχωριστό.
Σε κοιτώ, στιγμές μοναδικές, στιγμές δικές μας όπου τα λόγια είναι περιττά στιγμές που τα μάτια τα λένε όλα και ας μην έχουν φωνή...στιγμές που η ψυχή αντικατοπτρίζεται στα βλέμματα.
Εγώ και εσύ... τα βήματά μας, ο ρυθμός μας...
Μόνοι....αφημένοι σε αυτή τη μαγεία ζούμε ένα παραμύθι...
Δεν θα τελειώσει ποτέ...δεν θέλω να τελειώσει.
Παρασυρμένοι σαν σε στρόβιλο, παρασυρμένοι από το ρυθμό των συναισθημάτων...κινούμαστε με σιγουριά.... "θα σε κρατώ".... "θα είμαι κοντά σου"... είναι ο ρυθμός μας, κανένας δεν μπορεί να μπει ανάμεσά μας, κανένας δεν μπορεί να χαλάσει αυτή την αρμονία...είναι κάτι ξεχωριστό....
Πίστεψέ το. Πίστεψε σε αυτή τη μαγεία που σε περιτριγυρίζει και δεν θα χάσεις...
Αφέσου...Δώσου ολοκληρωτικά. Για μια φορά μην σκέφτεσαι τίποτα ξέχνα τα πάντα και ζήσε αυτή την ένωση...
Χαμογέλα. 
Δεν είναι όνειρο....μα ακόμη κι αν είναι δεν πειράζει, είναι τόσο μοναδικό που αξίζει να το νιώσεις, αξίζει και ας ξυπνήσεις μετά.
Όλα άλλωστε είναι ένα παραμύθι που κάποτε τελειώνει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.
Στροβιλίσου λοιπόν, άσε τη ψυχή σου να απελευθερωθεί, άσε την καρδιά σου να χτυπά στον ρυθμό, άσε το σώμα σου να κινηθεί στη μελωδία.
Αφέσου...
Ζήσε το με όλες τις αισθήσεις και πίστεψέ με δεν θα το μετανιώσεις....
Ζήσε το παραμύθι...
Ζήσε το όνειρο...
Ζήσε τη μαγεία.... 
ΖΗΣΕ!

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Αυτή τη νύχτα.....

Υπάρχουν πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου..μέρη που έχω επισκεφτεί και..παντού τα ίδια, τα τοπία αλλάζουν,οι άνθρωποι όμως; 
Υπήρχε ένα θηρίο μέσα μου...το έδιωξα...τώρα είμαι ελεύθερος...ή έτσι πίστευα... γιατί τώρα στράφηκε εναντίον μου και με καταδιώκει...και δεν ξέρω τι να κάνω.

Έκανα πράγματα για τα οποία μετανιώνω, πράγματα που δεν μπορούν να συχωρεθούν, ούτε και να ξεχαστούν.
Όσος χρόνος κι αν περάσει αυτά εκεί αναλλοίωτα να μου θυμίζουν...πράξεις...καταστάσεις.
Εσύ είσαι κοντά μου...πάντα ήσουν...μου έστειλε βοήθεια...με βοήθησες όμως;
Βγάλε με από αυτό το αδιέξοδο...

Πάρε αυτή τη νύχτα, τύλιξε την γύρω μου σαν σεντόνι, προστάτεψε με, ξέρω πως δεν θα με συγχωρέσεις αλλά...
χρειάζομαι ένα μέρος να κοιμηθώ..είμαι απροστάτευτος στον κόσμο, κόκκος άμμου στο σύμπαν, αβοήθητος, μόνος, απελπισμένος.
Αυτή τη νύχτα άσε με έστω να ξαπλώσω στο δρόμο...Το ξέρω είμαι ασυγχώρητος...αλλά ελπίζω, ελπίζω ότι θα μου δοθεί έστω λίγη γαλήνη, λίγη ηρεμία....το χρειάζομαι. 


Υπάρχει ένα παιχνίδι που έπαιξα και κανόνες που αθέτησα για να μπορέσω να επιβιώσω, γιατί έτσι κανείς τα καταφέρνει...παιχνίδι της ζωής ή παιχνίδι η ζωή;
Έκανα πολλά πολλά λάθη, αλλά τουλάχιστον ήταν δικά μου.
Αυτή τη νύχτα θέλω να νιώσω καλά, προστάτευσε με, μην με συχωρέσεις απλά δέξου με, δώσε μου τη γαλήνη που η ψυχή μου αναζητά έστω μόνο γι αυτή τη νύχτα.


Λίγη γαλήνη... σε παρακαλώ...


Λίγη γαλήνη......

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Kενό....

Κενός... κενός δίχως ψυχή, δίχως μυαλό.... ένα σώμα παρασυρμένο από τα πάθη, παρασυρμένο από τις απολαύσεις της ζωής.
Καιρό τώρα δεν ζει απλά υπάρχει...
AloneΔεν σκέφτεται, απλά ενεργεί.
Στοχεύει...πουθενά και παντού.
Σκοπός...ένας, απλός και ρηχός. Η ικανοποίηση του εγώ, της αυταρέσκειας.
Συναισθήματα ψεύτικα, λόγια που απλά λέγονται για να υποθούν.
Απέχθεια για τους γύρο, αδιαφορία, υποβάθμιση των πάντων. 
"Εγώ, κανένας άλλος".. Πιστεύει αλλά τελικά; Κάνει λάθος; Ναι. Η λύση βρίσκεται αλλού,μακριά από εκεί που στοχεύει, η πορεία που χαράσει παρεκλύει από την αρχική.
Υπάρχει. Τίποτα περισσότερο
Ζει; Ζούσε! 
Τώρα βιώνει μια αυταπάτη, μια ουτοπία που αργά η γρήγορα θα τελειώσει και αν δεν δράσει γρήγορα θα χαθεί σε μια άβυσσο όπου πια τίποτα δεν θα έχει νόημα. 


Είναι σαν μια φυσαλίδα που σιγά-σιγά αναβαίνει και πλησιάζει στην επιφάνεια όπου τελικά θα διαλυθεί τόσο απλά, τόσο γρήγορα.


Ποτέ σου δεν κατάλαβες, δεν κατάλαβες τους ανθρώπους, δεν κατάλαβες τη ζωή.... Βέβαια δεν είναι αργά, ακόμη προλαβαίνεις...