Τίποτα δεν σε κρατάει πίσω......

Μια ιστορία τελειώνει μια άλλη αρχίζει... αυτή είναι η ζωή τιποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο... μια ρουτίνα.... ρουτίνα αποφάσεων...ρουτίνα πράξεων... 
Είσαι ότι κάνεις... η ζωή σου είναι οι πράξεις σου, αυτό άλλωστε είναι που μένει.... Φρόντισε να κάνεις τις σωστές...
O χρόνος κυλάει μαζί του και η ζωή σου... Μην στέκεσαι και κοιτάς το παρελθόν, δεν θα αλλάξει... ότι ήταν να γίνει έγινε. Καλώς ή κακώς.... 
Βλέπεις μπροστά... προχωράς στη ζωή σου και κάνεις πραγματικότητα τα όνειρά σου ζεις, για εσένα και για κανέναν άλλον..... Νομίζω ήρθε η ώρα...  
Όσο δύσκολο και αν είναι σκέψου πως κάποιοι το κάνουν να φαίνεται τόσο εύκολο....Γιατί όχι και εσύ; Τι σε εμποδίζει; Τι σε κρατάει πίσω; Λόγια; Τι λόγια είναι αυτά που έχουν τι δύναμη να κάνουν κάτι τέτοιο... Τα λόγια χάνουν την αξία τους όταν έρχονται αντιμέτωπα με τις πράξεις και αυτές δεν σε κρατάνε... Ποτέ δεν σε κράτησαν... Αλλά εσύ άκουγες τα λόγια...

Η καρδιά μιλάει πρώτη.... επιπόλαιη και αυθόρμητη όπως πάντα...
Το μυαλό στη συνέχεια.... βάζει μια τάξη... ζυγίζει την κατάσταση....
Η λογική είναι αυτή που ακολουθεί και σε βγάζει από το αδιέξοδο αυτή που ξέρει την απάντηση αυτή που ξέρει τι να κάνεις... 
Οι πράξεις σου απόρροια όλων των παραπάνω υπακούουν στη ψυχή σου καθώς εκείνη είναι που αποφασίζει τι είναι καλό για εσένα και ποτέ δεν κάνει λάθος.... ποτέ... όλα τα άλλα μπορεί αλλά εκείνη όχι.
Γι αυτό πρέπει να περιμένεις πριν κάνεις κάτι πριν πάρεις μια απόφαση που θα επηρεάσει τη ζωή σου. Χάραξε εσύ το δρόμο που θέλεις να ακολουθήσεις και μην ακολουθείς μονοπάτια άλλων. 

Μπορεί να μετανιώσεις στιγμιαία που δεν έπραξες διαφορετικά αλλά ο χρόνος μόνο θα δείξει αν έπραξες σωστά... Όπως και αν έχει το πράγμα ότι ήταν να γίνει έγινε. Η απόφαση που παίρνεις πάντα είναι η σωστή άσε τι λένε οι άλλοι μην σκέφτεσαι αν και αν... σκέψου εσένα και πες τέλος, αυτό δεν κάνουν άλλωστε όλοι...


Προχωράνε και εσύ μένεις πίσω; 
Κάνεις λάθος... Δεν μένεις πίσω... προχωράς παράλληλα απλά σε άλλο μονοπάτι, στο δικό σου μονοπάτι εκεί που σε οδηγούν τα δικά σου θέλω και οι δικές σου επιθυμίες εκεί που κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.... 
Ίσως τα μονοπάτια συναντηθούν κάποτε ίσως και ποτέ... μην ελπίζεις για τίποτα μην περιμένεις τίποτα ζήσε.... και όταν βρεθείς σε κάποια διασταύρωση βλέπεις που θα σε οδηγήσει η ψυχούλα σου... o χρόνος αλλάζει τα πάντα.... δώσε του μια ευκαιρία και θα δεις πως θα σε εκπλήξει.... 

Θα φύγω....

Ζούμε στιγμές που δεν θα ξαναζήσουμε, έχουμε ευκαιρίες που δεν θα μας ξαναπαρουσιαστούν. Τις ζούμε και μετά; Τις αναπολούμε...τις θέλουμε πίσω, θέλουμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω σε αυτές και να τον σταματήσουμε εκεί, εκεί που το χαμόγελο ήταν σχηματισμένο στο πρόσωπό μας, εκεί που ήμασταν ευτυχισμένοι, που περνούσαμε καλά και δεν μας ένοιαζε τίποτα άλλο.

Άνθρωποι περνούν από τη ζωή μας και μας στιγματίζουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, συμβάλουν στη δημιουργία των αναμνήσεών μας, στην υλοποίηση των ονείρων μας ή ακόμη και στη δημιουργία νέων.

Ο κόσμος σαν ένα, δίχως σύνορα, δίχως διαφορές μας καλεί..μας καλεί να τον γνωρίσουμε, να ανακαλύψουμε τα μυστικά του και να απολαύσουμε τις ομορφιές του...

Κάθε μέρος κάτι νέο, κάθε μέρος εμπειρία, κάθε μέρος μαγεία....

Ταξιδιώτης στον κόσμο, συλλέκτης αναμνήσεων....

Το πάθος μου..η ζωή μου...Μια βαλίτσα στο χέρι και τρέχω να ζήσω, να γνωρίσω, να μάθω...Άνθρωπος δίχως σπίτι...μόνιμος ταξιδιώτης....

Μια μέρα θα φύγω..θα τα αφήσω όλα πίσω και θα φύγω γιατί δεν ανήκω σ'ένα τόπο, ή ίσως δεν τον έχω βρει, αλλά το σπίτι μου είναι όλος ο κόσμος, όπου υπάρχει χαρά, όπου υπάρχουν καλόκαρδοι άνθρωποι γεμάτη όρεξη για ζωή.. εκεί που ο ήλιος λάμπει όχι στον ουρανό αλλά στις καρδιές των ανθρώπων...Γιατί μόνο σε αυτά τα μέρη η ζωή αποκτά νόημα..

Θα φύγω...