live the moment?

Πάντα σχεδιάζουμε τη ζωή μας με κάθε λεπτομέρεια,όλοι αυτό μας λένε να κάνουμε...να  προγραμματίζουμε το κάθε λεπτό ώστε να το εκμεταλλευτούμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Βέβαια στο τέλος καταλήγουμε να μην έχουμε κάνει τίποτα από όσα είχαμε σχεδιάσει και παρ'όλα αυτά να αισθανόμαστε καλά, μπορεί όχι πλήρεις αλλά σίγουρα καλά με τον εαυτό μας γιατί κάναμε αυτό που νιώθαμε εκείνη τη στιγμή "live the moment" που λένε....

 Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι πρέπει άραγε να βάζουμε πρόγραμμα στη ζωή μας ή μήπως είναι καλύτερα να την αφήσουμε να κυλάει και ότι είναι να γίνει θα γίνει;   

it was meant to be!?!?!?

Χτίζεις μια ζωή πάνω σε όνειρα, την φαντάζεσαι μαγική, μοναδική...αλλά δεν σκέφτηκες πως τα όνειρα δεν βγαίνουν αληθινά τουλάχιστον αυτά που η καρδιά σου επιθυμεί όσο τίποτα άλλο στο κόσμο. Ο Paulo Coelho έλεγε πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις. Μπα... Μάλλον τα σύμπαν είναι πολύ απασχολημένο. Μπορεί βέβαια εσύ να μην το θέλεις μέσα από την καρδιά σου ή ίσως κάποιος άλλος να θέλει με μεγαλύτερη δύναμη το αντίθετο και απλά το σύμπαν να του κάνει αυτουνού το χατίρι. Είναι λοιπόν θέμα δυνατής σκέψης και τύχης. Και εδώ έρχεται το ερώτημα έχουμε μοίρα ή την φτιάχνουμε εμείς; Κάποιοι υποστηρίζουν το πρώτο και ότι τους τυχαίνει το αποδίδουν εκεί και το αποδέχονται γιατί <<ήταν γραφτό>> αλλά οι υπόλοιποι αγωνίζονται και δεν αποδέχονται αμαχητί τις καταστάσεις, προσπαθούν είτε αυτό τους βγει σε καλό είτε όχι. Τουλάχιστον μπορούν να πουν ότι προσπάθησαν, αλλά προσπάθησαν όσο έπρεπε; Ίσως ναι ίσως πάλι και όχι, κανένας δεν θα το μάθει ποτέ ή ίσως θα το μάθει αλλά πολύ πολύ αργά όταν πια δεν θα μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό και ίσως να μην έχει πια αξία να κάνει κάτι. Στη ζωή λοιπόν δεν μας έρχονται όλα όπως τα θέλουμε...<<ζητάς μια στιγμή να κρατά μια ζωή>> και αυτό δεν γίνεται τουλάχιστον όχι στον σκληρό κόσμο που βιώνουμε. Όπως έχουμε ξαναπεί κάποιες φορές η ζωή μας μπορεί να μοιάζει με παραμύθι αλλά όσο περνάει ο καιρός πείθομαι για το αντίθετο...  

Ονειρικές Στιγμές

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου που αναρωτιέσαι αν έχεις ζήσει κάποια πράγματα ή αν απλά τα ονειρεύτηκες. Είναι τόσο αληθινά και τόσο μοναδικά που χάνεσαι στη λεπτή χορδή που διαχωρίζει το όνειρο από την πραγματικότητα. Και τότε αναρωτιέσαι... Γίνεται κάτι τόσο μοναδικό τόσο ιδιαίτερο να είναι αληθινό; Έχεις μάθει πως στη ζωή τα πράγματα είναι δύσκολα πως οι άνθρωποι γύρο σου δεν θέλουν πάντα το καλό σου μα εσύ τα ζεις και δεν ξέρεις, δεν ξέρεις τι να πιστέψεις! Τι είναι αλήθεια και τι ουτοποιεία; Αμφιταλαντεύεσαι διαρκώς....Νιώθεις αγάπη έντονη που σου προκαλεί ένα τρέμουλο στην ψυχή σου ένα φτερούγισμα στην καρδιά σου... τόσο υπέροχα συναισθήματα...μα...αναρωτιέσαι...δεν μπορεί να είναι αληθινά, αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια. Και εκεί που πιστεύεις πως ζεις σε ένα ροζ συννεφάκι και ταξιδεύεις σε ονειρικούς κόσμους όλα χάνονται και εσύ βρίσκεσαι σε ελεύθερη πτώση προς την πραγματικότητα δίχως όμως προφυλάξεις γιατί φυσικά δεν σκέφτηκες να πάρεις και πέφτεις και πέφτεις και δεν ξέρεις τι να κάνεις γιατί δεν τους πίστεψες... Βέβαια, λένε πως δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι και αυτό ήταν υπέροχο, απόλαυσες τις χαρές και τώρα πέφτεις και δεν ξέρεις που θα καταλήξεις, ίσως είναι απλά μια δοκιμασία που πρέπει να ξεπεράσεις, ίσως πάλι και όχι..Αυτό θα το δεις...Πρέπει να έχεις υπομονή γιατί δεν θα είναι εύκολο και ποιος ξέρει ίσως αυτά να μην συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια...